kontrreformacji sztuka

kontrreformacji sztuka,

typ sztuki sakralnej towarzyszący kontrreformacji,

oparty na modelu religijności, propagowanym po soborze trydenckim i mający go umacniać; postanowienia soboru dotyczące sztuki zostały rozwinięte m.in. przez św. Karola Boromeusza i kard. G. Paleottiego; sztuka kontrreformacji operowała formami manieryzmu i baroku. W architekturze popularność zdobył typ kościoła (wzorzec: kościół Il Gesù w Rzymie) na planie krzyża łac., o jednej nawie z rzędami kaplic po bokach i kopułą na skrzyżowaniu nawy z transeptem; w sztukach plast. (zwłaszcza malarstwie) dominowała sprzyjająca religijności emocjonalnej tematyka maryjna i hagiograf., rozwijająca zwłaszcza wątki ascetyczno-martyrologiczne.