kondensacja w atmosferze ziemskiej
 
Encyklopedia PWN
kondensacja w atmosferze ziemskiej,
proces powstawania kropelek wody (skraplanie) lub kryształków lodu (resublimacja) z pary wodnej znajdującej się w powietrzu atmosferycznym;
prowadzi do powstania chmur, mgieł i opadów; rozpoczyna się wówczas, gdy para wodna osiąga stan nasycenia, co w atmosferze ziemskiej następuje najczęściej w wyniku ochłodzenia się powietrza do temperatury punktu rosy; ochłodzenie powietrza może nastąpić wskutek jego zetknięcia się z chłodnymi przedmiotami lub podłożem (wychłodzonym przez wypromieniowanie ciepła), w wyniku adiabatycznego rozprężania się powietrza (podczas jego wznoszenia się) lub wskutek mieszania się mas powietrza o różnej temperaturze i wilgotności. Kondensacja w atmosferze ziemskiej zachodzi na tzw. jądrach kondensacji — drobnych cząstkach pochodzenia naturalnego i przemysłowego (aerozole atmosferyczne), przede wszystkim na higroskopijnych kryształkach soli morskiej lub cząstkach kwasów. W ich nieobecności kondensacja wymagałaby przesycenia 400–800%.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia