koło wodne,
rodzaj silnika wodnego, którego głównym elementem jest koło z równomiernie rozmieszczonymi komórkami lub łopatkami;
koło wodne
Encyklopedia PWN
wykorzystuje energię spiętrzonej wody; koło wodne ma poziomą oś obrotu, na kole są zamocowane łopaty, przegrody lub kubły. Koła wodne nasiębierne wykorzystują głównie energię potencjalną wody wypełniającej przestrzenie między łopatami koła, a koła wodne podsiębierne — energię kinetyczną wody przepływającej lub spiętrzonej przez zaporę. Główne wady kół wodnych to stosunkowo niewysoka sprawność i niewielka liczba obrotów w jednostce czasu. Pierwsze wiadomości o projektach kół wodnych pochodzą z III w. p.n.e., a o wykorzystaniu koła wodnego w młynie (Kabira, Azja Mniejsza) z I w. p.n.e. W Polsce młynarskie koła wodne pojawiły się w XII w. Do XIX w. koła wodne powszechnie stosowano m.in. do napędu młynów, tartaków, przędzalni, kruszarek rudy, młotów kuziennych.
