kłącze
 
Encyklopedia PWN
kłącze,
bot. podziemny, poziomo rosnący (plagiotropowy) długopęd z łuskowatymi liśćmi, z cienkimi łodygami (np. u perzu) lub z mięsistymi (np. u konwalii),
służący do rozprzestrzeniania się rośliny albo magazynujący materiały (łodygi silnie zgrubiałe) u okresowo wyrastających w górę (ortotropowych) pędów nadziemnych (np. u irysa); pęd ortotropowy bierze zwykle początek z wierzchołkowego pąka kłącza, a przedłużenie kłącza wyrasta z pąka pachwinowego, stąd kłącza są zwykle rozgałęzione sympodialnie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia