inwentaryzacja
 
Encyklopedia PWN
inwentaryzacja
[łac.],
ekon.:
1) czynności wykonywane w celu ustalenia faktycznego stanu posiadanych składników majątku; rodzaj tych składników przesądza o metodzie inwentaryzacji; składniki rzeczowe dające się policzyć, podlegają spisaniu z natury z jednoczesnym określeniem cech autentyczności, liczby, ceny i wartości pieniężnej, własności i użyteczności praktycznej; składniki majątkowe obejmujące wierzytelności i rozliczenia ustala się metodą potwierdzania sald, stanów rozliczeń z dłużnikami i kontrahentami; składniki majątkowe w postaci praw są spisywane na podstawie dokumentów potwierdzajacych te prawa;
2) stosowana w rachunkowości zasada potwierdzania stanu majątku (wynikajacego z zapisów księgowych) wynikami inwentaryzacji ujętymi w inwentarzu; oznacza to przyjęcie prymatu stanu faktycznego nad ewidencją księgową (zasada: tylko to jest, co jest); w wyniku porównania mogą istnieć nadwyżki lub niedobory zwane różnicami inwentaryzacyjnymi (wymagające ustalenia przyczyn i ewentualnej odpowiedzialności osób).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia