glosa
[łac. glossa < gr. glṓssa ‘język’, ‘mowa’, ‘dialekt’]:
glosa
Encyklopedia PWN
1) w starożytności i średniowieczu odręczne dopiski czytelnika albo kopisty, nanoszone na teksty Biblii, zwodów praw lub dzieła uczonych; glosa zapisywana na marginesach (glossae marginales) prezentowała opinie i komentarze merytoryczne do tekstu, glosa wpisywana między wierszami (glossae interlineares) służyła do objaśnień filol. bądź dogmatycznych słów i zwrotów; w końcu średniowiecza z glosy wykształciły się komentarze i traktaty; bardzo cenne są glosy Biernata z Lublina w Opuscula św. Augustyna, oprac. w formie odręcznie zestawionego łac.-pol. słownika trudniejszych terminów teol.;
2) w XII–XIII w. komentarz do prawa rzym. zawartego w Corpus Iuris Civilis i do prawa kanonicznego zawartego w Corpus Iuris Canonici (kanoniczne prawo), objaśniający znaczenie poszczególnych wyrazów i zdań;
3) współcześnie — komentarz nauk. do orzeczenia sądowego zawierający jego kryt. analizę.
