Corpus Iuris Canonici
 
Encyklopedia PWN
Corpus Iuris Canonici
[łac., ‘zbiór prawa kanonicznego’],
nazwa 6 — częściowo prywatnych, częściowo urzędowych — dawniejszych zbiorów, ujmujących normy i procedury prawa kanonicznego;
użyta przez Grzegorza XIII w brewe Quum pro munere z 1 VII 1580 na oznaczenie: Dekretu Gracjana (poł. XII w.), Dekretałów Grzegorza IX (1234), Liber Sextus (1298) Bonifacego VIII, Clementinae (1317) Klemensa V, Extravagantes communes (ok. 1500); do 1917 C.I.C. stanowił oficjalne źródło prawa kośc.; zastąpiony przez Codex Iuris Canonici.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Gracjan, Dekret Gracjana, XIII w. — Biblioteka Katedralna, Gnieznofot. W. Kryński/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia