gazowe prawa
 
Encyklopedia PWN
gazowe prawa,
prawa ściśle spełniane przez gaz doskonały i, w przybliżeniu, przez gazy rzeczywiste (gaz), gdy wartości ich ciśnienia i temperatury różnią się znacznie od wartości krytycznych
podstawowym p.g. jest równanie stanu gazu doskonałego, czyli równanie Clapeyrona; prawo to zapisuje się niekiedy w postaci pV/T = const, gdzie p, V, T — ciśnienie, objętość i temperatura gazu. Przy ustalonej temperaturze (izotermiczny proces) prawo to przechodzi w prawo Boyle’a–Mariotte’a: pV = const, przy stałym ciśnieniu (izobaryczny proces) — w prawo Gay-Lussaca: V/T = const, przy stałej objętości zaś (izochoryczny proces) — w prawo Charlesa: p/T = const; dla procesu adiabatycznego obowiązuje prawo pVκ = const, gdzie κ = cp/cv jest stosunkiem ciepła właściwego gazu przy stałym ciśnieniu do ciepła właściwego przy stałej objętości. P.g. zostały sformułowane, jako prawa empiryczne, na przeł. XVIII i XIX w.; było to możliwe dzięki temu, że gazy rzeczywiste w warunkach normalnych nie różnią się zbytnio od gazu doskonałego. Opierając się na p.g., zbudowano wiele urządzeń (np. termometr gazowy, silniki cieplne). W mechanice statystycznej równanie stanu gazu doskonałego wyprowadza się ściśle, korzystając z zespołów statyst. Gibbsa, z równania stanu można następnie wyprowadzić pozostałe prawa gazowe, zakładając zachodzenie przemiany określonego typu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia