równanie stanu gazu doskonałego
Encyklopedia PWN
fiz. związek między parametrami stanu układu termodynamicznego znajdującego się w stanie równowagi, ograniczający ilość parametrów niezależnych;
fiz. jedno z równań stanu termodynamiki, wyrażające zależność między ciśnieniem p, temperaturą T i objętością właściwą v gazu rzeczywistego: (p + a/v2)(v – b) = RT, gdzie R — stała gazowa;
Clapeyrona równanie
równanie stanu gazu doskonałego określające związek między jego temperaturą bezwzględną T, ciśnieniem p i objętością V: pV = nRT (n — liczba moli gazu, R — stała gazowa) lub pV = NkT (N — liczba cząsteczek gazu, k — stała Boltzmanna);
[r. klaperona],
gaz
jeden z 3 podstawowych stanów skupienia materii (oprócz cieczy i ciał stałych).
[gr.],
van’t Hoffa równanie, prawo van’t Hoffa,
zależność między ciśnieniem osmotycznym Π rozcieńczonego roztworu, stężeniem c substancji rozpuszczonej i temperaturą bezwzględną T: Π = cRT (R — stała gazowa);
prawa ściśle spełniane przez gaz doskonały i, w przybliżeniu, przez gazy rzeczywiste (gaz), gdy wartości ich ciśnienia i temperatury różnią się znacznie od wartości krytycznych
