galwanotechnika

galwanotechnika,

dział elektrochemii przemysłowej obejmujący wytwarzanie powłok metalowych lub niemetalowych za pomocą elektrolizy i związane z nim procesy pomocnicze.

G. dzieli się na galwanostegię (wytwarzanie cienkich warstw trwale złączonych z podłożem ) i galwanoplastykę (wytwarzanie grubych powłok metal. łatwo oddzielających się od podłoża i stanowiących jego kopię). Proces wytwarzania powłok przeprowadza się w wannach wypełnionych odpowiednim elekrolitem, katodę stanowi pokrywany metal, anodę — metal pokrywający; czasem anodą jest materiał obojętny (np. grafit), wtedy ubytek pokrywającego metalu z elektrolitu jest uzupełniany przez dodawanie odpowiednich soli. Jakość powłoki metal. i wydajność procesu (szybkość wytwarzania powłoki) zależą od gęstości prądu oraz rodzaju elektrolitu, jego stężenia i temperatury. Wydajność prądowa procesu (procentowy stosunek energii zużytej na wytwarzanie powłoki do całkowitej energii zużytej w procesie) nie jest duża, gdyż bezproduktywne wydzielanie na katodzie wodoru pochłania znaczną część energii elektrycznej. Powłoki niemetal. wytwarza się w procesach anodowania, chromianowania, fosforanowania i innych.