elektor, niem. Kurfürst,
hist. w Niemczech od XIII w. tytuł książąt upoważnionych do udziału w wyborze króla (cesarza);
elektor
Encyklopedia PWN
1356 Złota bulla Karola IV ustaliła 7 elektorów (król czeski, arcybiskupi: koloński, moguncki i trewirski, książę saski, margrabia brandenburski i hrabia-palatyn reński); później liczbę elektorów powiększano; władztwa terytorialne elektorów zwano elektoratami; godność elektora znikła wraz ze zniesieniem Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego 1806.