dźataki
 
Encyklopedia PWN
dźataki
[sanskr., pali jātaka ‘historie narodzinowe’],
indyjskie opowieści o poprzednich wcieleniach Buddy jako bodhisattwy;
najstarsze dźataki (w liczbie ponad 500), ułożone w języku pali, tworzą część jednego z rozdziałów Suttapitaki (palijski kanon); większość powstała w III–II w. p.n.e.; dźataki reprezentują najrozmaitsze rodzaje literatury narracyjnej (bajka, baśń, anegdota, legenda itd.); stanowią źródło informacji o życiu Indii owej epoki.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia