dysk magnetooptyczny, ang. Magneto-Optical Disc (MOD),
nośnik informacji stosowany w systemie zapisu magnetooptycznego;
dysk magnetooptyczny
Encyklopedia PWN
ma postać tarczy obrotowej (krążka), składającej się z kilku warstw: dość sztywnego i względnie grubego przezroczystego podłoża wykonanego z tworzywa sztucznego (najczęściej z poliwęglanu), bardzo cienkiej (do 100 nm) magnetycznej warstwy informacyjnej (ze stopu terbu, żelaza i kobaltu — TbFeCo) i warstw ochronnych (stanowiących izolację termiczną i elektrostatyczną, a także zabezpieczających powierzchnię dysku przed działaniem czynników zewnętrznych). Dysk magnetooptyczny jest mało wrażliwy na kurz i zanieczyszczenia oraz dość odporny na zarysowania powierzchni. Wytwarzane dyski magnetooptyczne mają średnicę 90 mm (3,5 cala) lub 130 mm (5,25 cala), zapis jednostronny lub dwustronny oraz pojemność informacyjną od 128 MB do 5,2 GB. Są zwykle umieszczone w kasetce ochronnej, z której nie można ich wyjąć bez zniszczenia. Większość dysków magnetooptycznych służy do wielokrotnego zapisu — wytrzymują co najmniej 10 mln cykli (kasowanie/zapis/odczyt). Dostępne są też dyski magnetooptyczne do jednokrotnego zapisu. Trwałość zapisu dysku magnetooptycznego szacuje się na ponad 40 lat. Dyski magnetooptyczne są stosowane do zapisu danych, dźwięku, obrazów oraz jako pamięć komputerów.
