dipol elektryczny
 
Encyklopedia PWN
dipol elektryczny,
w najprostszym przypadku układ 2 jednakowych co do wartości, lecz przeciwnego znaku ładunków elektrycznych (+q i –q) znajdujących się w małej odległości l od siebie;
wielkością charakteryzującą dipol elektryczny jest dipolowy moment elektryczny µ, określony jako wektor skierowany od ładunku ujemnego do dodatniego o wartości µ = Q · l. Zmiana w czasie elektrycznego momentu dipolowego — np. w wyniku ruchu ładunków elektrycznych — wywołuje emisję fal elektromagnetycznych, czyli emisję tzw. promieniowania dipolowego; źródłem takiego promieniowania jest również każdy prostoliniowy odcinek przewodnika, w którym występują drgania elektryczne (antena).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia