promieniowania dipolowego
Encyklopedia PWN
fiz. promieniowanie elektromagnetyczne wywołane zmianą w czasie elektr. momentu dipolowego (→ dipol elektryczny).
Rayleigh 
, ur. 12 XI 1842, Langford Grove k. Maldon (hrab. Essex), zm. 30 VI 1919, Terling Place k. Witham (hrab. Essex),
fizyk brytyjski.
[rẹıli]
lord, John William Strutt , ur. 12 XI 1842, Langford Grove k. Maldon (hrab. Essex), zm. 30 VI 1919, Terling Place k. Witham (hrab. Essex),
pulsary
obiekty astronomiczne, które charakteryzuje nadzwyczaj regularna emisja silnych, krótkotrwałych impulsów promieniowania elektromagnetycznego, o losowo zmieniającym się kształcie i amplitudzie, pojawiających się z okresem wynoszącym od milisekund do kilku sekund.
[łac. pulso ‘uderzam’],
w najprostszym przypadku układ 2 jednakowych co do wartości, lecz przeciwnego znaku ładunków elektrycznych (+q i –q) znajdujących się w małej odległości l od siebie;
fizyk;
antena
urządzenie do wysyłania (antena nadawcza) lub (i) odbierania (antena odbiorcza) fal elektromagnetycznych (radiowych), stanowiące część składową każdego systemu radiokomunikacyjnego.
[łac. antenna ‘reja’],
