delfinowate
Encyklopedia PWN
formy kopalne znane od późnego miocenu, współcześnie obejmują 17 rodzajów i 32 gatunki; obie szczęki wydłużone i z licznymi zębami (cecha diagnostyczna); są szybkimi i zręcznymi pływakami, często dokonują zwinnych skoków ponad wodę; żywią się głównie rybami, głowonogami, skorupiakami, niektóre delfiny atakują nawet osobniki większe od siebie, np. fiszbinowce; żyją zwykle w gromadach; łatwo się oswajają i poddają tresurze; chętnie trzymane w basenach ogrodów zoologicznych (delfinariach), gdzie urządza się pokazy ich tresury; mogą wydawać ultradźwięki i mają zdolność posługiwania się echolokacją; są poławiane dla mięsa i tłuszczu; niektóre stają się gatunkami zagrożonymi. Delfin zwyczajny, delfin pospolity, Delphinus delphis, długość 1,5–2,6 m, ubarwienie zmienne (czarno-białe), zależne od wieku, płci i regionu występowania; żyje gromadnie w morzach półkuli północnej, spotykany też w Morzu Bałtyckim; do delfinów należą m.in. orka, grindwal.
