cytokiny,
peptydowe substancje hormonopodobne o masie cząsteczkowej mieszczącej się w szerokich granicach od ok. 7 do ponad 30 kDa, wytwarzane gł. przez komórki układu odpornościowego i oddziałujące na aktywność biol. innych, sąsiadujących z nimi i współdziałających komórek;
cytokiny
Encyklopedia PWN
cytokiny wytwarzane przez limfocyty noszą nazwę limfokin, przez monocyty monokin; powszechnie stosowana nazwa interleukiny odnosi się do cytokin (m.in. limfokin i monokin) wytwarzanych przez leukocyty (krwinki białe); w nazewnictwie cytokin używa się także nazw określających kierunek i przedmiot ich oddziaływania (np. angiokiny — regulują wzrost naczyń, czynnik martwicy nowotworów — TNF, czynnik wzrostu nabłonka — EGF). Aktualny repertuar wytwarzanych cytokin zależy od lokalnych potrzeb tkankowych i ich rozpoznania przez komórki odpornościowe (limfocyty). Skutek działania cytokin zależy od zmiennej kompozycji tego repertuaru, wzajemnych oddziaływań i relacji ilościowych poszczególnych cytokin oraz aktualnego stanu tkanek. Wpływ cytokin obejmuje: sygnalizację międzykomórkową niezbędną w regulacji odpowiedzi immunologicznej, realizację eliminacyjnych, tolerancyjnych lub regeneracyjnych oddziaływań wobec różnych komórek i tkanek organizmu, uczestnictwo we wspólnym repertuarze czynników regulacyjnych (BRM, ang. biological response modifiers) integrujących współdziałania układu nerwowego, układu hormonalnego i układu odpornościowego w sieci neuro-hormonalno-odpornościowej.
