cuda Jezusa,
nadzwyczajne dokonania Jezusa opisane w Ewangeliach.
cuda Jezusa
Encyklopedia PWN
Większość z nich stanowią uzdrowienia (niewidomych, trędowatych, sparaliżowanych, obłąkanych), 3 relacje dotyczą wskrzeszania zmarłych, inne — władzy nad naturą (chodzenie po wodzie, uciszenie burzy, rozmnożenie chleba). W biblijnej interpretacji cudów nie rozróżnia się porządku naturalnego i nadnaturalnego, przy cudach Jezusa akcent pada na ich charakter osobowy i religijny; świadczą one o cechach osoby Jezusa (miłosierdzie, godność prorocka i mesjańska, działanie mocą Bożą), są odpowiedzią na wiarę lub budzą wiarę, są znakiem nadejścia Królestwa Bożego i zbawienia. Historyczność cudów Jezusa jest przedmiotem sprzecznych ocen: 1) wg jednych opinii dane źródłowe o cudach Jezusa są wystarczająco liczne i jednoznaczne, by uznać ich prawdziwość; 2) inne akcentują w cudach Jezusa świadectwo wiary Kościoła pierwotnego, uznając że nie można jednoznacznie odtworzyć historycznego podłoża relacji o tych cudach (to stanowisko może się łączyć zarówno z wiarą, jak i agnostycyzmem); 3) wg poglądów odrzucających możliwość naruszenia praw fizycznych i biologicznych — cuda Jezusa należy uważać bądź za zjawiska naturalne, lecz nie wyjaśnione, bądź też za legendy. W tradycyjnej apologetyce cuda Jezusa były traktowane jako dowód prawdziwości objawienia, natomiast teologia współczesna łączy je z całością objawienia, uznanie zaś cudów Jezusa za fakty jest częścią wiary w niego.