chromatopolarografia
 
Encyklopedia PWN
chromatopolarografia
[gr. chrṓma ‘barwa’, łac. polaris ‘biegunowy’, gr. gráphō ‘piszę’],
metoda analizy chemicznej;
polega na rozdzielaniu badanych składników mieszaniny w kolumnie chromatograficznej i oznaczaniu w wycieku zawartości składników metodą polarograficzną z zastosowaniem kroplowej elektrody rtęciowej; opracowana 1952 przez W. Kemulę.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia