cechowa sztuka

cechowa sztuka,

twórczość artystów zrzeszonych w organizacjach cechowych (cech);

w średniowieczu miała charakter bezimiennej pracy zespołowej; proces wychowania cechowego przebiegał analogicznie do zwyczajów i praw w innych cechach; pojęcie plagiatu było nieznane, wzory i schematy rozpowszechniano za pomocą wzorników; prace początkowo anonimowe, później sygnowane monogramami i gmerkami; cechy zajmujące się wyłącznie sztuką są wzmiankowane od XIII w., największy ich rozkwit przypada na XV w.; od renesansu, w związku z wyzwalaniem się artystów z cechów, rozpoczął się stopniowy upadek sztuki cechowej, która później stała się równoznaczna z rzemiosłem.