gmerk

gmerk

[niem.],

znak rozpoznawczo-własnościowy o charakterze osobistym, rzadziej rodzinnym, używany przez mieszczan, rzadziej przez chłopów, umieszczany na pieczęciach, przedmiotach użytkowych, budowlach, służył także do oznaczania warsztatu rzemieślniczego i kontroli gotowych wyrobów;

od XVI w. przeważnie w tarczy, pełnił funkcję znaku rozpoznawczo-własnościowego; gmerki pojawiły się w XIV w., były powszechne w XV–XVII w.; gmerki bogatszego mieszczaństwa często upodabniały się do herbów szlacheckich, ułatwiając przenikanie mieszczan do stanu szlacheckiego.