allelopatia

allelopatia

[gr. allēlo ‘nawzajem’, páthos ‘cierpienie’],

wzajemne oddziaływania między roślinami lub roślinami a mikroorganizmami wywołane wydzielaniem różnego typu związków chemicznych do podłoża, wody i atmosfery;

allelpoatia polega na hamowaniu lub pobudzaniu rozwoju i wzrostu gat. podlegającego wpływowi allelopatycznemu; badania nad allelopatią mają znaczenie praktyczne, tłumaczą np. zjawisko zmęczenia gleby, które można wyeliminować przez stosowanie prawidłowego zmianowania (płodozmian) w uprawach roślin.