herbologia
nauka biol. o chwastach i ich zwalczaniu;
[łac. herba ‘trawa’, ‘ziele’, gr. lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
herbologia
Encyklopedia PWN
obejmuje badania nad strukturą populacyjną zbiorowisk chwastów, ich zmiennością w czasie i geogr. zasięgiem występowania, wpływem czynników ekol. i zabiegów uprawowych na zbiorowiska chwastów w agrocenozach, zależnościami między wczesnym rozwojem chwastów i ich konkurencyjnością wraz z oddziaływaniem allelopatycznym, określaniem progów szkodliwości chwastów, opracowuje zintegrowane metody ich zwalczania, zwłaszcza za pomocą herbicydów, bada odporność chwastów na stosowane herbicydy, zajmuje się biol. oceną nowych związków chemicznych jako potencjalnych herbicydów, a także ich toksycznością, trwałością, przemianami w roślinie i glebie oraz wpływem na środowisko. Badania herbologiczne są powiązane z innymi naukami biol., roln., chem. i medycznymi. Herbologia, fitopatologia i entomologia stosowana (entomologia) tworzą dział nauk roln. zajmujący się badaniami nad ochroną roślin. Jako wyodrębniona dyscyplina nauk. herbologia zasadniczo ukształtowała się w 2. poł. XX w.; duże zasługi w tworzeniu jej podstaw miał B. Świętochowski, a także H. Domańska, F. Pawłowski i J. Rola. Współpraca międzynar. w zakresie herbologii odbywa się gł. w ramach Eur. Tow. Badań nad Chwastami (EWRS, European Weed Research Society).
