entomologia
dział zoologii zajmujący się badaniem owadów.
[gr. éntomon ‘owad’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
entomologia
Encyklopedia PWN
W pierwotnym znaczeniu entomologia miała zakres szerszy, dotyczyła bowiem lądowych stawonogów, tj. owadów, pajęczaków, wijów i częściowo skorupiaków. Początki wyodrębniania się entomologii z zoologii przypadają na XVII w., kiedy to U. Aldrovandi napisał De animalibus insectis libri VII (1602); w zakresie entomologii prowadzili badania: M. Malpighi, J. Swammerdam, F. Redi, J. Rey, R. Réaumur, K. Linneusz i in. Entomologię można podzielić na 3 gł. działy: entomologię ogólną, obejmującą dyscypliny eksperymentalne (np. anatomię, morfologię, fizjologię, cytologię, genetykę, embriologię owadów), które na podstawie szczegółowych i porównawczych obserwacji i badań nad owadami dążą do formułowania ogólnych prawidłowości biol.; entomologię systematyczną, obejmującą filogenezę i klasyfikację owadów, zmierzające do poznania — na podstawie wszelkich dostępnych danych (paleontologicznych i neontologicznych) — przebiegu ewolucji owadów oraz zaproponowania, zgodnej z filogenezą, klasyfikacji owadów; entomologię stosowaną, stanowiącą gałąź techniki, zajmującą się owadami jako obiektami badawczymi z punktu widzenia życia i gospodarki człowieka, np. ich szkodliwością dla upraw roślin i produktów przez nie atakowanych, także rozpoznawaniem ich naturalnych wrogów przydatnych w biol. zwalczaniu; badania z zakresu entomologii stosowanej są podstawą do opracowania różnych metod zwalczania szkodników roślin, m.in. chem., z uwzględnieniem ich ubocznych skutków dla środowiska i ludzi; entomologia stosowana jest niekiedy dzielona na działy związane z różnymi sferami działalności człowieka, np. entomologię rolniczą, entomologię leśną, entomologię weterynaryjną, entomologię lekarską.
