eukaliptus, Eucalyptus,
rodzaj rośliny okrytozalążkowej drzewiastej z rodziny mirtowatych
eukaliptus
Encyklopedia PWN
450–600 gatunków, występujących w stanie dzikim w Australii, a nieliczne w — Malezji, gdzie tworzą wiecznie zielone lasy lub zarośla (skrub); liście wiecznie zielone, skórzaste, ustawiają się brzegiem do słońca (eukaliptusy nie dają cienia); kwiaty najczęściej białe; owoc — torebka; eukaliptusy uprawia się głównie ze względu na nadzwyczajną szybkość wzrostu i cenne drewno (ciężkie, twarde, bardzo trwałe, odporne na wilgoć), używane w budownictwie (m.in. okrętowym i wodnym), na meble, narzędzia itp.; bardzo silna transpiracja eukaliptusów jest wyzyskiwana do osuszania bagien (np. we Włoszech i na Czarnomor. Wybrzeżu Kaukazu); z liści otrzymuje się również olejki eteryczne, stosowane w przemyśle farmaceutycznym (np. eukaliptus gałkowy, E. globulus), perfumeryjnym (np. E. citriodora) i technice (E. amygdalina); eukaliptus jest głównym pożywieniem koali.
