Wehrmacht
 
Encyklopedia PWN
Wehrmacht
[wẹ:rmacht] Wymowa,
nazwa sił zbrojnych III Rzeszy (bez Waffen SS);
nacz. dow. Wehrmachtu: 1935–38 W. von Blomberg, 1938–45 A. Hitler, IV–V 1945 K. Dönitz; II 1938 Min. Wojny przekształcono w Nacz. Dowództwo Wehrmachtu, które wraz ze sztabami generalnymi przygotowało plany agresji III Rzeszy; korpus dow. Wehrmachtu pogodził się z ideologizacją wojny, prowadzonej dla zdobycia Lebensraum; realizowano doktrynę wojny błyskawicznej (Blitzkrieg); w imię osiągnięcia tych celów Wehrmacht współpracował z SS, Gestapo i in. formacjami hitl.; obozy jenieckie Wehrmachtu (obozy hitlerowskie), zwłaszcza dla jeńców sow. i pol., były często miejscami masowej zagłady. Liczebność Wehrmachtu — 3,92 mln (1939), 10,75 mln (1944); 4 mln żołnierzy Wehrmachtu poległo na frontach; w końcowym okresie wojny Wehrmacht wycofując się stosował taktykę spalonej ziemi i popełniał zbrodnie także na ludności niem.; lojalność wobec Hitlera zachowała większość kadry oficerskiej Wehrmachtu, a nieudany zamach na jego życie dokonany 20 VII 1944 przez C. von Stauffenberga uzyskał bardzo ograniczone poparcie.
Zbrodnie Wehrmachtu były przedmiotem procesu przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym w Norymberdze, który skazał H. Göringa (popełnił samobójstwo przed wykonaniem wyroku), W. Keitla i A. Jodla na karę śmierci, a Dönitza i E. Raedera na karę więzienia; na mocy wyroków sądów państw koalicji antyhitl. stracono 2 feldmarszałków, 32 gen. wojsk lądowych, 4 gen. Luftwaffe; samobójstwo popełniło 64 gen. wojsk lądowych, 16 gen. Luftwaffe, 11 admirałów.
Stanisław Kania
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia