Towarzystwo Naukowe we Lwowie (TNL),
towarzystwo nauk. ogólne, zał. 1901 przez O. Balzera, jako ogólnodostępne Tow. dla Popierania Nauki Pol. we Lwowie;
Towarzystwo Naukowe we Lwowie
Encyklopedia PWN
1920 przekształciło się ono w Tow. Nauk. Lwow. (TNL) zorganizowane na wzór Polskiej Akademii Umiejętności, dostępne tylko dla ograniczonej liczby uczonych wybieranych przez czł.-założycieli TNL; do TNL należeli przede wszystkim wybitni uczeni Uniwersytetu Lwowskiego i Politechniki Lwowskiej; prezesami byli m.in.: O. Balzer, P. Dębkowski, K. Twardowski, S. Banach, a czł.: J. Kasprowicz, A. Brückner, S. i Z. Łempiccy. TNL miało 3 wydziały: językoznawstwa i historii literatury, nauk hist. i filoz. oraz nauk mat.-fiz., 6 instytutów i pracowni; działało do 1939; gł. publikacje TNL: „Archiwum Naukowe”, „Zabytki Dziejowe”, „Zabytki piśmiennictwa polskiego” oraz „Sprawozdania TNL” i „Prace wydziałów TNL”; do tradycji TNL nawiązywało Wrocł. Tow. Naukowe.
