Politechnika Lwowska

Politechnika Lwowska,

pol. wyższa uczelnia techn. we Lwowie.

Powstała z zał. 1817 szkoły realnej, od 1835 pod nazwą Akad. Realno-Handl., przekształconej 1844 w Akad. Techn., (z niem. językiem wykładowym) o charakterze szkoły półwyższej; 1871–73 język pol. stał się językiem wykładowym; wkrótce nastąpiła polonizacja kadry. Rangę wyższej szkoły techn. uzyskała 1877, przyjmując nazwę Cesarsko-Król. Szkoły Politechnicznej; do czasu powstania Politechniki Warsz. była jedyną tego typu pol. szkołą wyższą. Nazwę P.L. otrzymała VI 1921; rozbudowywana w okresie międzywojennym (wykładali m.in. M.T. Huber, M. Thullie, I. Mościcki), 1938 miała ok. 3,5 tys. studentów; 1939 przekształcona w sowiecki instytut politechniczny. Po wkroczeniu do Lwowa Niemcy VII 1941 aresztowali i rozstrzelali wielu pracowników uczelni lwow. (Lwów), w tym 8 profesorów P.L. W miejsce P.L. Niemcy uruchomili instytut techniczny. Przyłączenie Lwowa do ZSRR spowodowało wyjazd większości pol. kadry nauk. do Polski.