Tanganika
 
Encyklopedia PWN
Tanganika,
kontynent. część Tanzanii, we wschodniej Afryce, między jez. Tanganika a O. Indyjskim;
wcześnie zasiedlona; na terenie obecnej Tanganiki odkryto szczątki istot ludzkich sprzed ok. 1,7 mln lat (Olduvai); w II tysiącl. p.n.e. mieszkali tu Buszmeni, wyparci na południu przez napływające w I tysiącl. p.n.e. i w I tysiącl. n.e. ludy Bantu; kraj był odwiedzany przez podróżników i kupców z Bliskiego Wschodu i Dalekiego Wschodu; w X w. samodzielne państwo wokół m. Kilwa, opanowane przez Arabów (od XII w. sułtanat rozciągający się od Kenii do Mozambiku), jego rozkwit nastąpił w XIII–XIV w. Od XVI w. penetracja Portugalczyków (powstawanie fortów na wybrzeżu) wypartych w XVII w. przez sułtana Omanu; od 1856 pod panowaniem sułtana Zanzibaru, następnie (od ok. 1870) silne państwo plemienne wodza Wanjamwezi, Mirambo. Od poł. XIX w. penetracja bryt., później (od 1884) — niem.; 1890 utworzono Niem. Afrykę Wschodnią — powstania miejscowej ludności 1891–97 i 1905–07 zostały krwawo stłumione. W czasie I wojny świat. Tanganika była terenem działań wojennych bryt. i belgijskich przeciwko Niemcom, 1919 została przekształcona w bryt. terytorium mandatowe Ligi Narodów, 1945 — terytorium powiernicze ONZ. Powstałe 1927–29 Afryk. Stowarzyszenie Tanganiki przekształciło się 1954 w Afryk. Nar. Związek Tanganiki (TANU), z J.K. Nyerere na czele, i prowadziło polit. walkę o wyzwolenie kraju. W 1958 odbyły się pierwsze wybory parlamentarne w Tanganice; 1960 Tanganika uzyskała autonomię wewn., 1961 — niepodległość w ramach bryt. Wspólnoty Narodów; od 1961 czł. ONZ; pierwszym prezydentem i premierem został Nyerere; IV 1964 Tanganika połączyła się z Lud. Rep. Zanzibaru i Pemby, tworząc Tanzanię (IV–X 1964 pod nazwą Zjednoczona Rep. Tanganiki i Zanzibaru).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia