Szwajcaria. Ludność
 
Encyklopedia PWN
Szwajcaria. Ludność.
Szwajcarzy stanowią 79,7% (2002) ludności kraju, w tym 63,7% (2000) posługuje się językiem niem. (środkowa i północno-wschodnia część kraju), 20,4% — fr. (zachodnia i południowo-zachodnia), 6,4% — wł. (gł. kanton Ticino), 0,5% — retorom. (w kantonie Gryzonia); w powszechnym użyciu dialekty; liczni imigranci: Włosi, Hiszpanie, Niemcy, Turcy, Polacy; po 1998 schronienie w Szwajcarii znalazło ponad 85 tys. uchodźców, gł. z Albanii i Kosowa; 41,8% (2000) mieszk. to katolicy, 35,3% — protestanci, 4,3% — muzułmanie, 1,8% — wyznawcy prawosławia; 11,1% mieszk. nie deklaruje żadnej przynależności religijnej. Wolny wzrost liczby ludności, spowodowany malejącym przyrostem naturalnym: 4‰ rocznie w latach 70., 2,5‰ — w latach 80. i 90., 1,2‰ — 2006; szybko starzejące się społeczeństwo — 15,6% ludności ma powyżej 64 lat; przeciętna długość życia należy do najwyższych w świecie: mężczyźni 78 lat, kobiety 83 lata. Średnia gęstość zaludnienia — 179 osób na km2; najwięcej ludności skupia się na Wyż. Szwajcarskiej; w miastach mieszka 68% ludności, większość w aglomeracjach Zurychu, Bazylei, Genewy, Berna i Lozanny. W usługach (gł. bankowość, ubezpieczenia, handel, turystyka) pracuje 72,6% ludności zawodowo czynnej, w przemyśle i budownictwie — 23,6%, w rolnictwie — 3,8% (2004); w latach 70. i 80. niewielkie bezrobocie (ok. 0,5% zawodowo czynnych), 2004 — wzrost do 3,9%.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia