Lubomirski Stanisław, książę, ur. ok. 1720, zm. 12 VIII 1783, Łańcut,
brat Antoniego, od 1753 mąż Izabeli (Elżbiety) z domu Czartoryskiej, marszałek wielki koronny;
czołowy działacz Familii; przeciwnik Stanisława Augusta Poniatowskiego, szczególnie ostro występował przeciw niemu i Radzie Nieustającej po I rozbiorze; położył zasługi dla rozwoju Warszawy oraz dla humanitaryzacji sądownictwa i więziennictwa.