Kuba. Gospodarka

Kuba. Gospodarka.

Kraj rolniczo-przemysłowy; produkt narodowy brutto wg parytetu siły nabywczej na 1 mieszkańca (2007) wynosił 4,5 tys. dolarów USA; przy całkowicie scentralizowanym systemie gospodarki państwowej, wstrzymaniu 1991 pomocy z ZSRR i utrzymywaniu blokady handlowej przez USA, od 1993 stopniowo jest ograniczany monopol państwa; zagraniczne środki finansowe są przeznaczone głównie na rozwój turystyki, modernizację górnictwa oraz cukrownictwa. Dochody państwa zasilają kwoty przesyłane przez Kubańczyków mieszkających za granicą, głównie w USA (wg szacunków 0,6–1,0 mld dolarów USA rocznie).

Przemysł.

Przemysł zatrudnia 14,4% ludności czynnej zawodowo i wytwarza 26,1% wartości PKB (2005). Surowce miner. wydobywane: rudy niklu (Moa, Nicaro), manganu (Mayari, Bayamo), chromu (Mayari), miedzi (Matahambre), żelaza, ropa naft., asfalt, kaolin, marmur, gips, sól kam.; gł. gałęzie przemysłu przetwórczego: cukr., tytoniowy, nawozów sztucznych, farm., cementowy, włók.; rafinerie ropy naft. w Hawanie i Santiago de Cuba; ponadto przemysł metal., stoczn. (kutry rybackie), elektrotechnicznego, skórz.-obuwn., drzewny, papierniczy; produkcja energii elektrycznej 15,6 mld kW·h (2004); gł. ośrodki przem.: Hawana, Santiago de Cuba, Santa Clara, Matanzas, Cienfuegos, Guantánamo, Holguín, Pinar del Río, Camagüey.

Rolnictwo.

Grunty orne i sady zajmują 31% pow. kraju (w tym 1/4 nawadnia się sztucznie), pastwiska i łąki — 27%, lasy — 17%, plantacje 7%; uprawy: trzcina cukrowa, drzewa cytrusowe, zwłaszcza pomarańczowe, ryż, bataty, maniok, ziemniaki, pomidory, banany, kukurydza, mango, tytoń, kawowiec, ananasy, awokado, cebula; hodowla bydła, zwłaszcza mlecznego, trzody chlewnej, koni, owiec i kóz; rybołówstwo (tuńczyki, langusty, krewetki), gł. porty rybackie: Hawana, Matanzas i Nuevitas (na wybrzeżu północnym), Cienfuegos, La Coloma, Santiago de Cuba (na południowym). Dominują gospodarstwa monokulturowe (produkcja eksportowa).

Turystyka.

Wzrastajaca liczba turystów (1,4 mln osób z zagranicy — 1998, 1,9 mln — 2003, gł. z Kanady i krajów UE); wpływy z turystyki wyniosły 2,1 mld dol. USA (2004).

Transport i łączność.

Transport gł. kołowy (61 tys. km dróg, w 49% utwardzonych; gł. arterią komunik. jest Carretera Central biegnąca wzdłuż całej wyspy); linie kol. 11,9 tys. km (w tym 7,7 tys. km linii kol. obsługujących plantacje trzciny cukrowej i przemysł cukr.); żegluga kabotażowa; gł. porty mor.: Hawana, Matanzas, Cárdenas, Nuevitas i Antilla na wybrzeżu północnym, Cienfuegos i Santiago de Cuba — na południowym; 9 międzynar. portów lotn., gł. Hawana, Santiago de Cuba, Varadero. Sieć telefoniczna intensywnie modernizowana; usługi łączności radiowej, z racji wysokich kosztów, dostępne gł. dla elit finansowych i cudzoziemców; 850 tys. abonentów telefonii stacjonarnej; w użytkowaniu 75,8 tys. telefonów komórkowych.

Handel zagraniczny.

Utrzymuje się od lat saldo ujemne; wartość eksportu 2,4 mld dol. USA (2005) importu — 6,9 mld dol. USA; wywóz gł. cukru (ok. 1/3 wartości eksportu), niklu, papierosów, cygar, skorupiaków, lekarstw, pomarańczy, grejpfrutów; import paliw, żywności, maszyn i urządzeń, chemikaliów; handel gł. z Kanadą, Holandią, Chinami, Hiszpanią.