Kościół Ewangelicko-Metodystyczny,
nazwa Kościoła tradycji metodystycznej (metodyzm) w Polsce;
Kościół Ewangelicko-Metodystyczny
Encyklopedia PWN
uznaje wraz z własną tradycją także teol. dziedzictwo reformacji XVI w. i przynależność do grona Kościołów ewangelickich. Na ziemiach pol. metodyzm był znany w zaborze pruskim już w końcu XIX w., gł. na Pomorzu (Gdańsk, Grudziądz, Chodzież) i na Śląsku (Wrocław), pewne jego wpływy docierały też na Śląsk Cieszyński; jednak jego rozwój rozpoczął się 1920–21, tj. od przybycia do wyzwolonej Polski Misji Metodystów z USA, reprezentującej Episkopalny Kościół Metodystyczny Południa; Kościół Ewangelicko-Metodystyczny (nazwa wprowadzona 1990, przedtem nazywał się Kościołem metodystycznym) wchodzi w skład Zjednoczonego Kościoła Metodystycznego (United Methodist Church). Organizacyjnie dzieli się na 2 okręgi i 38 parafii. Prowadzi Seminarium Duchowne im. Jana Łaskiego w Klarysewie k. Warszawy oraz w kilku miastach szkoły języka angielskiego. Organem prasowym jest „Pielgrzym Polski”. Pozostaje w tzw. wspólnocie ołtarza i ambony (wzajemne uznanie sprawowanych sakramentów oraz urzędu kaznodziejskiego) z Kościołem Ewangelicko-Augsburskim w RP i Kościołem Ewangelicko-Reformowanym w RP. Kościół Ewangelicko-Metodystyczny jest czł. Polskiej Rady Ekumenicznej, Konferencji Kościołów Europy oraz Wspólnoty Leuenberskiej.
