Główny Urząd Miar (GUM),
centralny urząd administracji rządowej ds. miar i probiernictwa; utworzony na mocy dekretu o miarach Naczelnika Państwa J. Piłsudskiego z 8 II 1919;
Główny Urząd Miar
Encyklopedia PWN
1966 jego zadania przejął Centralny Urząd Jakości i Miar (CUJiM), a 1972 Pol. Kom. Normalizacji i Miar (utworzony przez połączenie CUJiM z Polskim Komitetem Normalizacyjnym), przekształcony 1979 w Polski Komitet Normalizacji, Miar i Jakości (PKNMiJ); reaktywowany 1994 na mocy ustawy z IV 1993; działa ponadto na podstawie ustaw: Prawo o miarach oraz Prawo probiercze; podlegają mu okręgowe i obwodowe urzędy miar i urzędy probiercze; prowadzi prace w zakresie zapewnienia jednolitości miar w RP, utrzymuje państw. wzorce jednostek miar, określa nazwy, definicje i oznaczenia legalnych jednostek miar; bada i zatwierdza typy przyrządów pomiarowych, legalizuje i uwierzytelnia przyrządy pomiarowe; opracowuje projekty aktów prawnych dotyczących metrologii i probiernictwa; wykonuje cechowanie wyrobów z metali szlachetnych, reprezentuje Polskę w międzynar. organach Konwencji Metrycznej i Międzynar. Organizacji Metrologii Prawnej (OIML).
