Demeter
 
Encyklopedia PWN
Demeter, Dēmḗtēr,
mit. gr. bogini uprawy zboża, opiekunka kobiet i ich potomstwa, patronka misteriów;
w mitologii rzymskiej — Ceres; w odróżnieniu od dziewiczej Artemidy jest istotą żeńską ujarzmioną (wg mitu arkadyjskiego) przez Posejdona, który przybrał postać ogiera; matka Kory (Persefony) porwanej przez Hadesa, władcę świata podziemnego; za cenę cierpień matki i córki, która miała przebywać jedną trzecią roku z Hadesem, ziemia rodzi plony, dając ludziom pokarm, nie dziki, lecz „udomowiony”, demetryjski; stąd też Demeter była opiekunką życia osiadłego i spraw z nim związanych; ośr. jej kultu było Eleusis (misteria eleuzyńskie); gł. święta: Tesmoforie (obchodzone tylko przez kobiety zamężne) i Talizje (święto żniw); z kultu Demeter, związanego z odradzaniem się ziarna, wyłoniła się idea nieśmiertelności duszy. Temat staroż. poezji gr. (przede wszystkim hymn homerycki do Demeter, Kallimach, Teokryt) i rzeźby (reliefy z Eleusis, Demeter z Knidos), malarstwa pompejańskiego; w czasach nowoż. podejmowali go m.in. P.P. Rubens i A. Böcklin.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia