DTS, ang. Digital Theatre System,
system cyfrowego, stereofonicznego zapisu dźwięku (wielokanałowy), oprac. 1993 na potrzeby kinematografii;
DTS
Encyklopedia PWN
konkurencyjny wobec systemów Dolby Digital i SDDS; w systemie DTS najczęściej wykorzystuje się 6 niezależnych kanałów fonicznych, przy czym 5. przenosi sygnały w pełnym zakresie częst. akustycznej (od 20 Hz do 20 kHz), 6. zaś — tylko sygnały niskiej częst. (od 20 do 100 Hz), stąd często jest określany jako system 5.1 lub 5 plus 1; podczas projekcji filmu dźwięk jest odtwarzany synchronicznie z obrazem z dodawanego do kopii film. CD-ROM-u — na kopii film. jest zapisany sterujący nim kod czasowy; DTS po raz pierwszy został wykorzystany do nagrania ścieżki dźwiękowej w filmie Park Jurajski (reż. S. Spielberg, 1993).
