SDDS
 
Encyklopedia PWN
SDDS, ang. Sony Dynamic Digital Sound,
system cyfrowego, stereofonicznego, wielokanałowego zapisu dźwięku, oprac. 1993;
w przeciwieństwie do konkurencyjnych systemów (Dolby Digital, DTS), stosowany wyłącznie w kinematografii (2003); chociaż nominalnie 8-ścieżkowy, może być używany w kinach z aparaturą o 4, 5 lub 6 kanałach fonicznych, zachowując wysoką jakość dźwięku; dane cyfrowe w postaci mapy bitowej są umieszczone po obu stronach krawędzi taśmy film. (za perforacją), co pozwala na umieszczenie na tej samej kopii także zapisu dźwięku w innych systemach; dane są zakodowane podwójnie, co pozwala na poprawne odtwarzanie dźwięku nawet w wypadku uszkodzenia taśmy; system mało popularny w Europie (wymaga kosztownego wyposażenia kin), po raz pierwszy wykorzystany w filmie Bohater ostatniej akcji (1993, reż. J. McTiernan).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia