Centralny Okręg Przemysłowy

Centralny Okręg Przemysłowy (COP),

okręg przemysłowy w II RP, zlokalizowany we wschodniej części województwa kieleckiego, południowej lubelskiego, wschodniej krakowskiego i zachodniej lwowskiego, z centralnym ośrodkiem w Sandomierzu;

budowę rozpoczęto 1936 z inicjatywy E. Kwiatkowskiego, ówczesnego wicepremiera; o lokalizacji i budowie COP, mającego stanowić region przemysłu ciężkiego w centrum kraju, zadecydowały względy obronne (oddalenie przemysłu zbrojeniowego od granicy zachodniej) i demograficzno-społeczne (częściowa likwidacja bezrobocia agrarnego ocenianego na tych terenach na 500 tysięcy ludzi). W ramach realizacji 4-letniego planu inwestycyjnego podjęto na terenach COP budowę zakładów związanych z przemysłem zbrojeniowym, m.in. huty i elektrowni w Stalowej Woli, fabryk: kauczuku syntetycznego w Dębicy, samolotów w Mielcu, celulozy w Niedomicach, silników lotniczych, obrabiarek, sprzętu artyleryjskiego w Rzeszowie, elektrowni wodnej w Rożnowie; budowy większości obiektów nie ukończono do 1939; po 1945 zakłady, w większości zniszczone w końcowej fazie wojny, zostały odbudowane i rozbudowane.