Białoruś. Sztuka

Białoruś. Sztuka.

W X–XIII w. sztuka białoruska była częścią składową sztuki Rusi Kijowskiej; rozwijała się gł. sztuka sakralna (wpływy bizant.): cerkwie krzyżowo-kopułowe (sobór Św. Zofii w Połocku, XI w.), o planie zbliżonym do bazyliki — wydłużona i szeroka nawa gł. i jedna apsyda (Sobór Błagowieszczeński w Witebsku, XII w.); powstawały też budowle obronne (Kreml w Grodnie, XII w.); w XIV w. liczne twierdze i zamki got. (Lida, Mir). Od XVI w. wpływy sztuki pol. — grafika książkowa (Mohylew), malarstwo i architektura (późnobarok. kościoły z XVIII w.), a zwłaszcza rzemiosło artyst. (gł. tkactwo). Od końca XVIII w. rozwijał się klasycyzm (klasycyst. sobór Św. Józefa w Mohylewie, liczne budowle świeckie w Mińsku i Homlu); sztuka białoruska zajmuje ważne miejsce w kulturze narodu — rozwija się rzeźba (Z. Azgur, A. Biembiel, A. Hlebau), malarstwo (I. Achremczyk, M. Sawicki) i grafika; powstają nowe założenia urb. (Mińsk).