żelbetowa
Encyklopedia PWN
bud. narzucanie tzw. torkretu, czyli świeżo wytworzonej masy betonowej lub zaprawy cementowej, na odpowiednio wcześniej przygotowaną powierzchnię konstrukcji (betonowej, żelbetowej lub innej) pod ciśnieniem sprężonego powietrza;
m. wojewódzkie (woj. dolnośląskie), pow. grodzki, na równinach Wrocławskiej i Oleśnickiej, nad Odrą i jej dopływami: Oławą, Ślęzą, Bystrzycą i Widawą; siedziba pow. wrocławskiego.
bud. element sklepienia żebrowego lub belka żelbetowa stropu, także usztywnienie belek i słupów stalowych w miejscach połączeń lub podpór.
Abowian, Abovyan,
m. w północnej części Armenii (obwód Kotajk), na przedgórzu G. Gegamskich, na wys. 1360 m.
