torkretu

Encyklopedia PWN

torkret
[niem.],
bud. świeżo wytworzona masa betonowa lub zaprawa cementowa;
torkretowanie,
bud. narzucanie tzw. torkretu, czyli świeżo wytworzonej masy betonowej lub zaprawy cementowej, na odpowiednio wcześniej przygotowaną powierzchnię konstrukcji (betonowej, żelbetowej lub innej) pod ciśnieniem sprężonego powietrza;
Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>

Słownik języka polskiego

Kliknij, aby zobaczyć „torkretu” w Słowniku języka polskiego
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia