świecić

Encyklopedia PWN

substancje świecące wskutek wzbudzenia zmiennym polem elektr. (rzędu 10⁴ V/cm);

[gr. lampás ‘pochodnia’],

urządzenie techniczne, które — dzięki zamianie energii elektrycznej lub energii uzyskiwanej ze spalania paliwa na promieniowanie widzialne — ma zdolność oświetlania i sygnalizacji wizualnej.

mgławice,

obłoki gazu i pyłu międzygwiazdowego lub bardzo rozległe otoczki gwiazd;

pigmenty

[łac. pigmentum ‘barwnik’, ‘farba’],

stałe substancje barwne, bardzo trudno rozpuszczalne w wodzie, rozpuszczalnikach organicznych, olejach schnących, żywicach syntetycznych.

sonoluminescencja

[łac.],

luminescencja ultradźwiękowa,

zjawisko świecenia cieczy wywołane działaniem ultradźwięków, występujące w szczególnych warunkach przy kawitacji akustycznej (kawitacja);

zorza polarna,

świecenie atmosfery ziemskiej wywołane bombardowaniem atmosfery przez cząstki wiatru słonecznego (głównie elektrony, protony, cząstki α) i jony pochodzące z jonosfery, pochwycone na krótko przez ziemskie pole magnetyczne w magnetosferze, gdzie ich energia ulega zwiększeniu;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>