śledczy
Encyklopedia PWN
polityk;
prawo w wąskim znaczeniu inne określenie Rady Ministrów jako naczelnego, kolegialnego organu władzy wykonawczej, kierującego podporządkowanym mu aparatem administracji rządowej (ministerstwa, urzędy centralne, administracja terenowa) i zapewniającego jednolitość jego działania;
sądy okręgowe (do 1999 wojew.),
w Polsce sądy powszechne rozpatrujące w I instancji najpoważniejsze sprawy karne i cywilne oraz w II instancji środki odwoławcze (apelacje, zażalenia) od orzeczeń sądów rejonowych (do 1975 sądów pow.).;
w Polsce od XV w. najwyższy organ ustawodawczy, w okresie II RP — jedna z izb parlamentu, w PRL — formalnie najwyższy organ władzy państwowej, w III RP — łącznie z senatem władza ustawodawcza.
funkcjonariusz publiczny sądzący sprawy i wymierzający sprawiedliwość;
generał rosyjski;
