śledczy

Encyklopedia PWN

konwencja mocarstw rozbiorowych w sprawie ekstradycji przestępców politycznych 1834,
porozumienie zawarte między 3 mocarstwami rozbiorowymi (Austria, Prusy i Rosja), nowelizujące przepisy o ekstradycji;
konwencja o zwalczaniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i psychotropowymi,
uchwalona z inicjatywy ONZ 1988 (ratyfikowana przez Polskę 1994)
kwestor
[łac. quaestor ‘śledczy’ < quaerere ‘śledzić’, ‘odnajdywać’],
w starożytnym Rzymie niższy urzędnik;
kwestor
[łac. quaestor ‘śledczy’ < quaerere ‘śledzić’, ‘odnajdywać’],
skarbnik szkoły wyższej.
Lublin,
miasto wojewódzkie na pograniczu płaskowyżów Nałęczowskiego i Świdnickiego oraz Wyniosłości Giełczewskiej, przy ujściu Czechówki i Czerniejówki do Bystrzycy; powiat grodzki i siedziba powiatu lubelskiego (ziemskiego).
Łubianka,
potoczna nazwa siedziby sowieckiego aparatu bezpieczeństwa przy placu Dzierżyńskiego (dawniej Łubianka) w Moskwie;
Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>

Słownik języka polskiego

Kliknij, aby zobaczyć „śledczy” w Słowniku języka polskiego
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia