zwykłej
Encyklopedia PWN
odporność materiałów ogniotrwałych na działanie wysokich temperatur;
populizm
politol. tendencja społeczno-polityczna (nasilenie określonych przekonań i zachowań), charakteryzująca się wiarą w mądrość i uczciwość prostego człowieka, niechęcią do wykształconych elit, specjalistów, ekspertów, przywiązaniem do prostych wyjaśnień i rozwiązań oraz roszczeniowym stosunkiem do państwa i wyższych warstw społecznych.
[fr. < łac. populus ‘lud’],
filozof włoski;
dział matematyki rozwinięty w latach 60. XX w. przez A. Robinsona, będący ścisłą realizacją pochodzącej z XVII w. koncepcji G.W. Leibniza, który chciał oprzeć cały rachunek różniczkowy i całkowy na pojęciu nieskończenie małej;
fasola, Phaseolus,
rodzaj roślin zielnych z rodziny bobowatych (motylkowatych);
rachunek różnicowy, rachunek różnic skończonych,
dział matematyki zapoczątkowany przez I. Newtona znajdujący szerokie zastosowanie w metodach obliczeniowych (numerycznych) związanych z układaniem tablic mat., rozwiązywaniem przybliżonym równań algebraicznych, całkowych, różniczkowych, różniczkowo-całkowych, różnicowych, z aproksymacją itp.
