zwyczaj

Encyklopedia PWN

termin oznaczający porządki prawne staroż. ludów żyjących w basenie M. Śródziemnego (gł. Greków i Rzymian) oraz państw staroż. Bliskiego Wschodu.

archaizacja

[gr. archaízō ‘naśladuję dawny zwyczaj’],

stylizacja lit. polegająca na użyciu archaizmów, nadanie utworowi lit. kolorytu językowego epoki minionej;

Asza, Al- Majmun Ibn Kajs, Maymūn Ibn Qays al-A‘šā, ur. ok. 530, zm. 629,

poeta staroarabski;

autokefalia

[gr. autós ‘sam’, kephalḗ ‘głowa’],

forma ustrojowa w Kościele prawosławnym, polegająca na samodzielności i odrębności Kościołów krajowych w zakresie organizacji kościelnej, hierarchii duchowieństwa, zwyczajów religijnych i liturgii oraz prawodawstwa i sądownictwa kościelnego;

Bacon

[bẹık^ən]

Roger