zwyczaj
Encyklopedia PWN
archeol. kultura późnej epoki brązu (XIII–X w. p.n.e.) charakterystyczna dla terenów leśnostepowych pomiędzy środkowym Dniestrem a środkowym Dnieprem;
archeol. kultura rozwijająca się w X–XII w. na terenie Panonii, Słowacji, Siedmiogrodu oraz w widłach Dunaju i Sawy;
mieszkańcy Biskupizny, niewielkiego regionu etnogr., obejmującego kilkanaście wsi należących w większości do gminy Krobia (woj. wielkopol.);
japońskie święto lud. (13–15 VII) ku czci zmarłych;
chrześcijańskie święto obchodzone od starożytności dla wspomnienia i uczczenia narodzin (wcielenia) Jezusa Chrystusa;
bożogrobcy, Kanonicy Regularni Stróże Świętego Grobu Jerozolimskiego, łac. Fratres Cruciferi Dominici Sepulchri Hierosolymitani, Canonici Regulares Custodes Sanctissimi Sepulchri Hierosolymitani, w Polsce miechowici,
zakon utworzony 1099 przez Godfryda z Bouillon lub Baldwina I w celu opieki nad Św. Grobem w Jerozolimie; wspólnota zawiązała grupę świeckich rycerzy i duchownych.
