zasada
Encyklopedia PWN
w metafizyce byt samodzielny lub niesamodzielny, który wywołuje proporcjonalne do siebie skutki;
filoz.:
zasada wprowadzona do kosmologii w latach 60. XX w. przez amer. fizyka R.H. Dicke’a, potem rozwinięta gł. przez: B. Cartera, H. Everetta, B.S. De Vitta, J.A. Wheelera;
zasada procesu karnego stanowiąca, że oskarżonego nie uważa się za winnego, dopóki nie zostanie mu udowodniona wina.
zasada maksymalizacji dostosowania, reguła MD,
biol. socjobiologiczna zasada dotycząca maksymalizowania dostosowania łącznego, tj. dbania nie tylko o interesy własne i potomstwa, lecz również o interesy innych krewnych, nawet za cenę pewnej osobistej ofiary (altruizm);
biol. ewolucyjna zasada przyjmująca, że dobór naturalny faworyzuje takie dziedziczne sposoby zachowania się osobnika, które dają największe korzyści (zyski) przy najmniejszych stratach (kosztach, ang. investment).
Materiały dodatkowe
Tabele, zestawienia
Słownik języka polskiego
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
