zarodkiem
Encyklopedia PWN
organizatory, induktory, centra organizacyjne, pola indukujące,
biol. części zarodka indukujące we wczesnym etapie embriogenezy strunowców powstanie narządów osiowych (m.in. cewki nerwowej, struny grzbietowej, somitów).
zool. zawiązek układu nerwowego u zarodków strunowców w formie cewki; cewkowata struktura oddzielająca się od ektodermy ponad zawiązkiem struny grzbietowej;
polski chemik, metaloznawca, twórca podstaw nowoczesnej elektroniki.
embriopatia
med. zaburzenie rozwoju zarodka zachodzące między 3. a 8. tygodniem po zapłodnieniu;
[gr. émbryon ‘zarodek’, páthos ‘doświadczenie’, ‘cierpienie’],
kosmówka, chorion,
zool. błona płodowa zarodka owodniowców — gadów, ptaków i ssaków, otaczająca zarodek i pozostałe błony płodowe;
pępowina, sznur pępkowy,
zool. przewód łączący zarodek z błonami płodowymi u gadów, ptaków i ssaków;