pępowina
 
Encyklopedia PWN
pępowina, sznur pępkowy,
zool. przewód łączący zarodek z błonami płodowymi u gadów, ptaków i ssaków;
biegną w nim naczynia krwionośne zespalające krążenie zarodka z krążeniem w błonach płodowych; pośredniczy w pobieraniu pokarmu, oddychaniu i wydalaniu; u ssaków w 2. połowie ciąży w pępowinie zanikają przewody: jelitowo-żółtkowy (żółtkowy pęcherzyk) oraz omoczniowy, pozostają: żyła pępowinowa i 2 tętnice pępowinowe kończące się siecią naczyń w łożysku; u człowieka długość pępowiny do 50 cm; odcinana jest przy porodzie; miejsce odejścia pępowiny od ściany brzucha u zarodka jest zw. pępkiem.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia